Drogi Czarodzieju pamiętaj o tym, że zasady pojedynków obowiązują wszędzie, a i my nie będziemy pobłażać żadnej postaci, która nie przestrzega tych zasad. Nie ważne czy zaczniesz walczyć w miejscu specjalnie do tego przeznaczonym, czy też po prostu ktoś rzuci Ci urok „pod nogi” i wywiąże się z tego prawdziwa bitwa. Reguły nie tylko to co się tutaj znajduje – powinny obowiązywać wszędzie. W pojedynkach nie ma od tego ustępstw. Ostatnią rzeczą, o której należy pamiętać, jest fakt iż każda walka – czy Ci się to podoba, czy też nie – jest obserwowana przez Mistrza Gry.

Ataki między postaciami dzielimy w sumie na dwa typy. Pierwsze z nich to ataki magiczne drugie zaś fizyczne. Walka fizyczna jest rozbudowana w znacznie mniejszym stopniu niż walka magiczna, dzieje się tak, gdyż tej pierwszej podejmujemy się tylko wtedy jeśli nasze umiejętności magiczne są mniej rozbudowane niż fizyczne możliwości. Poniżej znajduje się graficzne przedstawienie podziału ataków. Uważamy, że łatwiej jest je rozpisać niż pokazać, a więc:

ataki magiczne są bardziej rozbudowane niż fizyczne. Dlatego też od nich zaczniemy.

1. Zdolność specjalna
   to innymi słowy taki bonus. Nie jest to jakaś specjalna forma walki. Dzięki takim umiejętnością możemy na przykład zmienić się w zwierzę podczas walki i zwinnie uciec, albo po prostu rozbawić przeciwnika będąc metamorfomagiem. Niektóre zdolności specjalne mogą wpłynąć na atak/obronę wroga bądź też na naszą własną.
   
2. Zaklęcia
   nie trzeba tego chyba bardzo rozpisywać. Zaklęcia każdy jakieś zna, jedne lepsze inne gorsze, ale zawsze. Tego nie będziemy opisywać, skupimy się natomiast nad podpunktami zaklęć.
   » Niewybaczalne – są to najpotężniejsze, a zarazem najniebezpieczniejsze zaklęcia z całego kompendium zaklęć. Należą do nich trzy zaklęcia, a mianowicie: Imperius, Cruciatus i Avada Kedavra. To ostatnie jest szczególnie niebezpieczne, gdyż odbiera życie każdemu kto otrzyma cios z tego zaklęcia. (Przypominamy, że osoby w wieku 11-22 lat, nie potrafią rzucać tych zaklęć. Owszem rzucają je ale z mizernym lub znikomym skutkiem – wyjaśniam czemu się tak dzieje, osoby młode nie wiedzą jeszcze o co tak naprawdę toczy się walka i jakie konsekwencje będą ciągnąć się z nimi przez całe życie).
   » Uroki – jest to siła magiczna, która najczęściej niekorzystnie wpływa na życie jakiejś żyjącej postaci. Same uroki mają na celu delikatne zaszkodzenie czyjegoś życia bez trwałych skutków w postaci jakiegoś urazu. Dzięki nim można także zneutralizować moc naszego przeciwnika.
   » Codziennego Użytku – innymi słowy są zaklęcia, których używasz kiedy dorastasz i przeistaczasz się w pana/panią domu. Za ich pomocą zaczynasz gotować, sprzątać, aż w końcu stajesz się tak leniwy, że nawet plecy i nogi myjesz sobie za pomocą zaklęć. Cóż, niezbyt przydatne w walce. Ale dobrze byłoby je znać, wiecie tak na wszelki wypadek.
   » Obronne – jak sama nazwa wskazuje – mają chronić osobę rzucającą zaklęcie. Istnieją różne typy tych zaklęć. Zaklęcia obronne mogą chronić przed urokiem lub też ukrywać czyjąś obecną. Jedne z nich są krótkotrwałe, inne zaś zostają do czasu ich zdjęcia. Do zaklęć obronnych zaliczamy także zaklęcia leczące przydatne podczas drobniejszych obrażeń podczas walki. Są to jedne z najprzydatniejszych zaklęć, jeśli oczywiście walczymy z rozwagą.
   » Zwykłe – są to jak sama nazwa wskazuje najzwyklejsze zaklęcia, których nie można skatalogować do żadnej z powyższych kategorii. Ni to zaklęcia używane codziennie, ni to obronne. Nazywamy je po prostu zaklęciami używanymi powszechnie każdego dnia.
   
3. Celność
   Krok, którego nie trzeba za wiele tłumaczyć, odpowiada za to czy w ogóle udało nam się rzucić zaklęcie lub też czy trafiło w przeciwnika. Tą kwestię rozstrzyga Mistrz Gry, prosimy na własną rękę nie wymierzać sprawiedliwości. Nie jesteśmy alfą i omegą, która zna wszystkie zaklęcia i potrafi każde rzucić ze 100% celnością. Gra na forum ma być przede wszystkim przyjemnością, a nie prowadzić do sytuacji gdzie jeden gracz lub kilku zawsze będzie wygrywać. Nikt z nas nie żyje w idealnym świecie. Świat HP również do takich nie należy.
   
4. Obrażenia
   Odpowiadają za ilość obrażeń fizycznych zadanych przez zaklęcie naszemu przeciwnikowi. Nie jesteśmy zaklęcioodporni i na pewno każdy z nas w takich potyczkach na różdżki okaże się „ofiarą”. W przypadku zaklęć niewybaczalnych: Imperius - przejmuje władzę nad obiektem poddanym zaklęciu. Decyduje o jego ruchach – a więc życie innej osoby spoczywa w naszych rękach. Innym skutkiem może nagrodzić nas zaklęcie Cruciatus – które torturuje wroga i przez ból maleje siła woli oraz zwykła siła naszego przeciwnika. Avada Kedavra - odpowiada skutkowi na temat, którego rozpisywać się nie trzeba – po prostu zabija naszego wroga. Jego celność jest niestety niezwykle rzadka, aby wszyscy istniejący ludzie nie powybijali się w pierwszych dniach istnienia na ziemi.
   ataki fizyczne
   

1. WALKA WRĘCZ
   Sama nazwa wskazuje iż nie jest to zbyt rozbudowany system - po prostu musisz dać komuś w nos za pomocą użycia już nie tak modnej i starodawnej siły samych rąk lub nóg (kopniaki).
   
2. BROŃ BIAŁA
   walczymy z użyciem jakiejś broni do walki wręcz, na przykład za pomocą jakiegoś noża tudzież sztyletu. Miecze… Mieczy także można używać, jednakże są one przypisane raczej ku rodom szlacheckim, jako symbol ich wielkości.
   
3. POJEDYNEK
   Jest to nic innego jak wymiana postów między dowolną ilością graczy. Wszyscy piszą według pewnej kolejki, gdyż musi być zachowana pewna systematyczność. Jeden gracz nie może rzucić kilku zaklęć, gdy jego przeciwnik nie będzie mógł zdecydować czy walczy czy ucieka. Musimy także dawać naszemu przeciwnikowi możliwość ruchu.
   

Pamiętajmy, że każdy gracz umiejący pisać na forach typu PBF lub RPG to gracz szanujący innych, nie egoista myślący jedynie o sobie. Rozumiemy, że wygrana w pojedynku jest bardzo ważna, ale sprawiedliwość w tego typu potyczkach między postaciami musi istnieć. Chcemy być szanowani, szanujmy innych. Nie decydujmy o losie gracza, nie mamy prawa tego robić. Pomyślmy o tym jak sami byśmy się czuli, gdyby druga osoba decydowała o tym czy stoimy z różdżką w ręku czy leżymy na ziemi błagając o litość. Takie sprawy rozsądza Mistrz Gry – który jest niezależnym obserwatorem.